من مبارزی هستم که در راه مبارزه رل نعش را بازی میکنم.

اما رل نعش چیست؟ دوستی با هیجان تمام به شما زنگ زده و میگوید من در آن فیلم جدید که در سینما نمایش میدهند، یکی از هنرپیشگان بوده و در آن فیلم بازی کرده ام، از او میپرسید پس چرا این موضوع را قبلا بمن نگفتی، و با خنده جواب میدهد. خوب میخواستم ترا سورپرایز کنم. شما و افراد خانواده نیز با بیصبری برای تماشای فیلم رفته و با دقت تمام منتظر زمان بازی دوست خود میشوید، اما از ابتدا تا انتها اثری از او نمیبینید، ناراحت از اینکه شاید حواستان پرت بوده و دوست هنرپیشه خود را در فیلم ندیده اید، فیلم را دوباره و سه باره نگاه میکنید و اثری از دوست خود نمیبینید. از افراد خانواده خود میپرسید آیا در این فیلم و در صحنه ای دوست عزیزمان را دیدید، و آنها با اطمینان کامل جواب میدهند که خیر ما هم او را در فیلم ندیدیم. سپس دوست شما به شما زنگ میزند و میپرسد که آیا فیلم را نگاه کردید.

و شما میگویید بله چند بار هم نگاه کردم اما شما را ندیدم. دوست شما میگوید مگر آن قسمتی را که مردم تابوتی بر روی دوش خود حمل میکردند ندیدید، جواب میدهید چرا دیدم اما شما را در بین جمعیت ندیدم، و او با شوق تمام میگوید، من که بین مردم نبودم. من  آنکسی بودم که در تابوت خوابیده بود، من در این فیلم رل نعش را بازی کرده ام، با خودتان فکر میکنید که این دوست شما حتما منتظر دعوت نامه برای گرفتن جایزه اسکار بخاطر بازی خود هم میباشد.

مبارز گرامی، در تلاش مبارزاتی خود رل نعش را بازی نکن، بپاخیز و مبارزه علنی و عملی کن، با شرکت در مبارزه، آنهم در نقش نعش، کار شما هیچ نتیجه با ثمری برای پیشبرد مبارزه نخواهد داشت. مبارزه را نمیتوان دراز کش انجام داد.

برای مبارزه ما را به جمع خود اضافه کرده و از اعضای گروه خود بدانید.

راه رهایی مردم ایران

توانا و پیروز باشید.

دکتر داود خسروآبادی